Το βιβλίο «Τελευταίο όνειρο» φέρει την υπογραφή του διάσημου σκηνοθέτη από την πρώτη σελίδα μέχρι και την τελευταία. Ο Αλμοδόβαρ καταπιάνεται με θέματα υπαρξιακά, γεμίζοντας συναισθηματική ένταση την κάθε παράγραφο, και μετουσιώνει την κινηματογραφική του αισθητική σε λέξεις. Οι ιστορίες του είναι ένα κράμα αυτοβιογραφίας και φαντασίας.
Δημήτρης Παναγόπουλος, ΕΦΣΥΝ
Έχει τέτοια αμεσότητα η γραφή του Αλμοδόβαρ στο «Τελευταίο όνειρο», που νομίζεις ότι έχεις τον ίδιο απέναντί σου και σου μιλάει ασταμάτητα, ενώ εσύ αφήνεσαι σε ένα όνειρο χωρίς τέλος.
Μαρία Δριμή, diastixo.gr
Στη συλλογή αφηγήσεων, όπως αποκαλεί ο ίδιος το βιβλίο του […] μπορεί κανείς […] να απολαύσει τη συγγραφική μαεστρία του και να ανακαλύψει έναν συγγραφέα ευφυή που σκηνοθετεί με κινηματογραφική ακρίβεια τις αφηγήσεις του. Παράλληλα, μπορεί κανείς να αντιληφθεί τις μεταμοντερνιστικές επιρροές της πολυσχιδούς αυτής προσωπικότητας, όπως τις εφαρμόζει αυτή τη φορά στο συγγραφικό του έργο.
Τέσυ Μπάιλα, Η Καθημερινή - Τέχνες και Γράμματα
Μόνο σαν δώρο στο αναγνωστικό κοινό μπορεί να θεωρηθεί η μετάφραση των ιστοριών του Ισπανού σκηνοθέτη από την Μαρία Παλαιολόγου και τις εκδόσεις Διόπτρα.
Απόστολος Θηβαίος, literature.gr
Επιβεβαιώνοντας ακριβώς αυτήν τη μόνιμη διάθεσή του να σκύβει με κατανόηση στο ανθρώπινο είδος και να διαβλέπει τον πόθο –εξού και το όνομα της εταιρείας παραγωγής του– που κρύβεται σε κάθε ακραία κίνηση, ο Αλμοδόβαρ γράφει για τα όρια της ανθρώπινης φύσης, τολμώντας ενίοτε να την υπερβεί, φέρνοντας κοντά τους δαίμονες και τους αγίους.
Τίνα Μανδηλαρά, LiFO
Ωστόσο άλλο είναι αυτό που σίγουρα έχει το δικό του ενδιαφέρον και που κάνει την έκδοση ελκυστική ως προς την ανάγνωσή της. Είναι το πώς λειτουργεί συμπληρωματικά και με κάποιον τρόπο και επιβεβαιωτικά ως προς την ιδεολογική και καλλιτεχνική ταυτότητα ενός κινηματογραφιστή που έχει σε απόλυτο βαθμό διακριθεί από τους ειδικούς και αγαπηθεί από το πλατύτερο κοινό.
Μάνος Κοντολέων, Τα Νέα
Όλες οι προσωπικές εμμονές που συναντάμε στο έργο του Αλμοδόβαρ βρίσκουν χώρο στις σελίδες του βιβλίου του «Το τελευταίο όνειρο» και παρατάσσονται με τρυφερότητα και διακριτική αρχοντιά. Ιστορίες βιβλικής φαντασίας, κοινωνικά ψυχοδράματα, αφηγήσεις για την απώλεια, τη μοναξιά, το δημιουργικό αδιέξοδο και φυσικά η καταλυτική επιρροή της μητρικής φροντίδας αποτελούν ένα μωσαϊκό απολαυστικών διηγημάτων.
Ανδρέας Κύρκος, Η Αυγή
[...] Το τελευταίο όνειρο συνιστά ακριβώς μια σπαρταριστή και απολαυστική περιπλάνηση στο σύμπαν του κορυφαίου σκηνοθέτη, σεναριογράφου και παραγωγού [...]
Γρηγόρης Μπέκος, Το Βήμα
Οι ιστορίες του θολώνουν τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, αντικατοπτρίζοντας το κινηματογραφικό του στιλ. Φυσικά, δεν ξεχνάει, ενίοτε, και το χιούμορ (πάντα σαρδόνιο και οξύ) να εισχωρήσει στις προτάσεις του θυμίζοντάς μας πως στην ουσία ο Αλμοδοβάρ ήταν και θα είναι πάντα ένα άντρας με καρδιά παιδιού.
Διονύσης Μαρίνος, Bookpress
Με την ταπεινότητα και την προσοχή κάποιου που κοιτάζει τα ανθρώπινα πάθη για να τα συνδυάσει στην ανεξιχνίαστη λογική της ζωής, ο Almodovar επισκέπτεται ολόκληρο το φάσμα των χρωμάτων της ψυχής μας: πόνο, θλίψη, στοργή, νοσταλγία, ευφορία, δυσφορία, την ανεξέλεγκτη παρόρμηση να επικοινωνήσουμε, την απογοήτευση της σιω
Antonio Tabucchi
Μια προειδοποίηση για όσους αγαπούν τους σκηνοθέτες που γράφουν. Εδώ δεν πρόκειται για Woody Allen ή Werner Herzog, αλλά μάλλον για έναν William Burroughs με πολύ χιούμορ: αυτό είναι ο Πέδρο Αλμοδόβαρ.
Buchkritik - Deutschlandfunk Kultur
Η γραφή του Αλμοδόβαρ είναι τόσο δεξιοτεχνική και έξυπνη όσο και οι ταινίες του.
The Times
Ότι ο Almodovar ήταν μεγάλος συγγραφέας το ήξερα, απλώς έμενε να ανακαλύψω το από πότε. Από την παιδική του ηλικία μέχρι προχθές, η γραφή του μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί σ’ ένα εκπληκτικό δάσος. Διαβάζοντας κανείς αυτά τα διηγήματα δεν ξέρει αν μπαίνει στο μυαλό ή την καρδιά του. Σε κάθε περίπτωση, είναι ένα δώρο. Και μια απολαυστική εισβολή.
Ray Loriga
