Το «Άνθρωποι από χώμα» είναι ένα μυθιστόρημα για την ταραγμένη δεκαετία του 1960 που αγγίζει ευαίσθητες χορδές του εξίσου ταραγμένου σήμερα. Γρήγορο, με ιδιαίτερους, και κατά περιπτώσεις εκκεντρικούς, δευτερεύοντες χαρακτήρες, είναι ένα βιβλίο με συνεχώς αυξανόμενη ένταση μέχρι την έκβαση της ιστορίας.
Αφροδίτη Δημοπούλου, booktimes.gr
Το μυθιστόρημα «Άνθρωποι από χώμα» του Δημήτρη Αλεξίου είναι αυτό που λέμε μεγάλο μυθιστόρημα βασισμένο σε ένα μεγάλο θέμα. Τι μεγάλο, τεράστιο και ακριβολογούμε σ’ αυτό. Διότι το μυθιστόρημα αρχίζει όπως και η ζωή: στο σημείο αυτό όπου γκρεμίζεται η ζωή. Όπως το ανάστημα ενός ανθρώπου αναδεικνύεται στην ήττα του και στα δύσκολα.
Ελένη Γκίκα, fractalart.gr
Οι «Άνθρωποι από χώμα» είναι ένα μυθιστόρημα που αναδεικνύει σημαντικά ζητήματα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, ζητήματα γνωστά για την εποχή του ’60, που δυστυχώς όμως εξακολουθούν και σήμερα να απασχολούν κάθε πολιτικό ον, αναγνωρίζοντας τις αδικίες εις βάρος πιο αδύναμων και ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας.
Κατερίνα Λιάτζουρα, literature.gr
Η δεκαετία του ’60 και η ελληνική επαρχία ως χωροχρόνος του βιβλίου ήταν συνειδητή επιλογή μου. Μία δεκαετία που, ενώ σε ολόκληρο τον κόσμο αποτέλεσε δεκαετία προόδου, κινημάτων, αφύπνισης και εκσυγχρονισμού, στη μετεμφυλιακή Ελλάδα αποτέλεσε μία δεκαετία αντιδραστικής συντήρησης, διαπλοκής και παρακράτους, που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στη στρατιωτική δικτατορία.
Δημήτρης Αλεξίου, από τη συνέντευξή του στον Γρηγόρη Δανιήλ, thebook.gr
Οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΧΩΜΑ είναι ένα μυθιστόρημα φόρος τιμής στους εργατικούς αγώνες και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ένα μυθιστόρημα που αναδεικνύει την κρατική αναλγησία και διαφθορά, χωρίς ωστόσο να γίνεται καταγγελτικό. Ένα μυθιστόρημα πλούσιων νοημάτων και ατόφιων συναισθημάτων, που θα συγκινήσει βαθιά και θα χαραχτεί ανεξίτηλα στα κιτάπια της αναγνωστικής μνήμης.
Γιάννης Ζαραμπούκας, Comfort-zone
Άποψή μου είναι να διαβάσετε το βιβλίο. Πρόκειται για ένα διαμάντι ανάμεσα σε χιλιάδες εκδόσεις. Πολλά θα σκεφθείτε, πολλά θα αναθεωρήσετε, για πολλά θα προβληματιστείτε.
Μαίρη Γκαζιάνη, NOW24
Οι "Άνθρωποι από Χώμα" είναι ένα ωραίο βιβλίο! Όχι γιατί είναι εύκολο να το διαβάσει κανείς. Αντιθέτως, είναι σκληρό, λυπητερό, συγκινητικό κι έντονα συναισθηματικό. Μην νομίσετε όμως οτι πρόκειται μόνο για ένα νομικό ή πολιτικό βιβλίο. Είναι πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο. Είναι ένα ψυχογράφημα της ανθρώπινης ύπαρξης. Μοναξιά και μοναχικότητα, πίστη κι εμπιστοσύνη, αγάπη κι αφοσίωση, ευθύνη και υπευθυνότητα είναι μερικά από τα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης πάνω στα οποία ισορροπούν οι ήρωές μας.
Ρωξάννη Σπανού, Σελιδοδείκτης
Ο Δημήτρης Αλεξίου είναι ένας χαρισματικός συγγραφέας, που με εκπληκτική τεχνική καταφέρνει ν’ αγγίξει και να ηλεκτρίσει τον αναγνώστη, διότι εισέρχεται στην ουσία των ηρώων που πλαισιώνουν τις ιστορίες του, γι’ αυτό είναι και ενδιαφέρουσες.
Έφη Δούλη, Τα Μετέωρα
Παράλληλα με την εξέλιξη της δίκης του Μιχάλη Ντάβαρη, το βιβλίο ρίχνει μία εξαιρετικά παραστατική ματιά σε διαφορετικές πτυχές της ελληνικής κοινωνίας της δεκαετίας του ’60, όπως η κακοποίηση των γυναικών, οι αυστηρές παιδαγωγικές μέθοδοι της εποχής, ο διαχωρισμός της κοινωνίας σε δεξιούς και αριστερούς, το βρώμικο παιχνίδι των ΜΜΕ αλλά και των ανθρώπων της εξουσίας, την
αποποίηση ευθυνών από τις αρχές σε καταστροφές καίριας σημασίας, τη μεταχείριση των κρατουμένων στις φυλακές κ.α., μέσα από την εξαιρετικά ρεαλιστική και παραστατική πένα του Αλεξίου.
Λεύκη Σαραντινού, Literature.gr
Παρά τα όσα ζοφερά συμβαίνουν το μυθιστόρημα είναι αισιόδοξο, με την έννοια πως δίνει βάση στον αγώνα και στη δύναμη των ανθρώπων να μην υποκύψουν στη μοίρα που τους επιφυλάσσει η πολιτική και οικονομική εξουσία.
Κώστας Στοφόρος, Δρόμος της Αριστεράς.
Οι ιστορίες που μπλέκει ο Δημήτρης Αλεξίου στους «Ανθρώπους από χώμα» κυλούν αβίαστα, χωρίς επιτηδεύσεις, χωρίς μελούρες – αν και η αυθεντική συγκίνηση είναι μέσα στις σελίδες του και περιμένει αναγνώστριες και αναγνώστες να αναμετρηθούν με τη δική τους ενσυναίσθηση – με καταιγιστικό ρυθμό που θυμίζει σενάριο, χωρίς να χάνουν τη λογοτεχνική τους αξία. Οι λέξεις του διαλεγμένες μία προς μία.
Γιάννης Καφάτος,ViewTag.gr
Ο Αλεξίου γράφει με μια γλωσσική αισθητική που διατηρεί αμείωτη τη ροή των γεγονότων. Με πλοκή ασθματική αναζητά την πορεία τους και αναδεικνύει τα αίτια και τα αιτιατά τους. Στέκεται με συμπόνοια μπροστά στην κοινωνία που δημιουργεί και πρώτος αυτός ανιχνεύει το μεταίχμιο πάνω στο οποίο ακροβατεί και το παρουσιάζει με ενάργεια σε μια ιστορία πραγματικά ευφάνταστη.
Τέσυ Μπάιλα, Literature.gr
